خادم الزهرا(سلام الله علیها)

رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم):

خداوند عزوجل می فرماید: کسی که از من چیزی بخواهد و یقین داشته باشد که ضرر و منفعت در دست من است، اجابتش خواهم نمود.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال،ص153.

دست بر دامن غیر خدا بردن مانند پناه بردن به تارعنکبوت است.

چند وقتی است که با خودم فکر می کنم چقدر انسان ها ضعیف هستند! گاهی اوقات پول و ثروت چنان او را فریفته که فکر می کند تنها همین است و بس و خود را بالاتر از دیگران می بیند یا گاهی اوقات علم و دانش چنان او را مغرور می سازد که فکر نمی کند اینها همه قدرت و نیروی دیگری است.
آری انسانها فریفته‌ی این قدرت‌های پوشالی می‌شوند و یگانه قدرتی که بر همه عالم احاطه دارد را به دست فراموشی می سپارند. فراموش کرده‌اند که پناه بردن به چنین قدرت‌هایی چه در دست افراد باشد چه در دست گروها، همانند پناه بردن به خانه عنکبوت است.
خانه‌ی همان حشره ضعیف، که به حدی سست و بی دوام است که نه می تواند پناهگاه مناسبی باشد و نه پناهنده به آن را در سایه حمایت خود حفظ کند. همانگونه که در سوره عنکبوت آیه 41 داریم که خداوند می فرمایند: مثل کسانی که غیر از خدا را اولیای خود برگزیدند، مثل عنکبوت است که خانه ای برای خود انتخاب کرده، در حالی که سست ترین خانه ها خانه عنکبوت است،
اگر می دانستند.
هر حیوان و حشره ای لانه ای برای خود می سازد، اما هیچ یک از این خانه‌ها به سستی خانه عنکبوت نیست.
اگر نسیم آرامی بوزد تار و پودش در هم می ریزد،اگر چند قطره باران بر آن ببارد آن را متلاشی می کند حتی اگر گرد و غبار بر آن بنشیند پاره پاره می شود و از سقف آویزان می گردد.
بنابراین کسانی که غیر از خدا را پناهگاه و تکیه گاه خود قرار دهند تکیه آنها بر تار عنکبوت است ولی آن کسانی که بر خدا توکل و تکیه می کنند تکیه بر قدرتی کرده اند که بر همه‌ی قدرت‌ها برتری یافتند.
پ.ن:
ان شاءالله که خداوند به همه ما توفیق دهد که در امر تبلیغ بتوانیم توکل بر خداوند را به نحوی بیان کنیم که خود و دیگران هیچ وقت تکیه گاهی غیر از خداوند متعال سراغ نگیریم.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) :

لا يَزالُ النّاسُ بِخَيرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ ونَهَوا عَنِ المُنكَرِ وتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوى. فَإِذا لَم يَفعَلوا ذلِكَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَكاتُ، وسُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ، ولَم يَكُن لَهُم ناصِرٌ فِي الأَرضِ ولا فِي السَّماءِ.

مردم پيوسته در آسايش به سر مى‌برند، تا وقتى كه امر به معروف و نهى از منكر كنند و يكديگر را بر نيكى و تقوا ياور باشند. هرگاه چنين نباشند، بركت‌ها از آنان گرفته مى‌شود و برخى بر برخى چيره مى‌شوند. آن‌گاه نه در زمين و نه در آسمان، ياورى نخواهند داشت .

    تهذيب الأحكام ج ۶ ص ۱۸۱

امام علی علیه السلام:

خوشبخت ترین مردم،کسی است که فضل و مقام ما را بشناسد به وسیله ما به خدا نزدیک شود و در دوستی ما یکدل و مخلص باشد و به آن چه ما بدان فرا خواندیم عمل کند و از آنچه ما نهی کردیم دست بردارد.چنین کسی از ماست و در سرای ماندگاری(بهشت) با ماست.

                      غررالحکم،ص3297.

از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم):

همه مسلمانان در روز قیامت مرا می بینند مگر: عاق والدین(کسانی که پدر ومادرشان از آنها ناراضی اند)،شرابخور، و کسی که نام مرا می شنود و صلوات نمی فرستد.

جامع السعادات،ج2،ص236.